De economische crisis, die in 2008 begon, bracht de beheersing van de overheidsuitgaven met zich mee en dus ook van de uitgaven voor gezondheid. De uitgaven voor volksgezondheid zijn gedaald en bedroegen in 2014 namelijk 61.919 miljoen euro, 8.700 miljoen euro minder dan in 2009. In 2015, en volgens de laatste gegevens die door het ministerie van Volksgezondheid zijn gepubliceerd, beginnen de uitgaven voor gezondheidszorg zich te herstellen, hoewel ze nog steeds onder het niveau van 2008 liggen.
In het geval van geneesmiddelen zijn de uitgavenbeperkende maatregelen voor geneesmiddelen in de loop der jaren toegenomen, met als gevolg een daling van bijna 3 miljard euro tussen 2009 en 2015 (Ministerie van Volksgezondheid, Sociale Diensten en Gelijkheid, 2016).
De Ziekenhuisapotheek (ZA) staat in deze context voor grote uitdagingen en zet als specialiteit een kwalitatieve stap voorwaarts. Deze uitdagingen variëren van de chronificatie van vaak voorkomende ziekten en de introductie van nieuwe innovatieve behandelingen met een grote economische impact tot een toename van de ambulante zorg.
De noodzaak om de uitgaven te beperken als een opgelegde prioriteit heeft de apotheker echter gepositioneerd als een controleur van de farmaceutische uitgaven, hoewel hij in werkelijkheid diensten heeft ontwikkeld die van grote waarde zijn voor de patiënt.
Als we aan dit alles het algemene gebrek aan kennis over ZA en zijn bijdragen aan het gezondheidsstelsel toevoegen, dan openen zich vele uitdagingen voor deze specialiteit.
In dit document hebben we geprobeerd de volgende aspecten aan te pakken:
– De behoefte aan innovatie in de ziekenhuisapotheekdiensten
– Belemmeringen en voorwaarden voor innovatie
– Het innovatie-ecosysteem in de ziekenhuisapotheek
– Sleutels voor de creatie en promotie van het ecosysteem in onze omgeving
- Auteurs: Antares Consulting, Ferrer
- Taal: Spaans